گزارش کاراموزی تکنولوژی شرکت صنعتی ایران خودرو

گزارش کاراموزی تکنولوژی شرکت صنعتی ایران خودرو در 56 صفحه ورد قابل ویرایش

تاریخچه تأسیس ایران خودرو:

شركت سهامی عام كارخانجات صنعتی ایران خودرو با هدف انجام امور تولیدی و صنعتی برای تأسیس كارخانجات اتوبوس سازی و ساخت قطعات و لوازم مختلف اتومبیل و تولید محصولاتی از این قبیل در تاریخ 27 مردادماه 1341 با سرمایه اولیه یك صد میلیون ریال و تعداد یك هزار سهم، یك هزار ریالی به ثبت رسید واز مهرماه 1342 عملاً فعالیت خود را با تولید اتوبوس آغاز كرد.

ایران خودرو از اولین شركتهایی بود كه قانون گسترش مالكیت واحدهای تولیدی را به نحو كامل اجرا كرد و 49 درصد سهام آن به كاركنان و مردم واگذار گردید. این شركت با مجوز صادره از سوی هیئت عامل سازمان گسترش ونوسازی صنایع ایران درتاریخ 27/2/1362 به نام شركت ایران خودرو « سهامی عام» تغییر یافت و اولین شركت خودروسازی بود كه

توانست خود را با بازار بورس تطبیق دهد.

ساخت سواری:

بر اساس پروانه مورخ 25 اسفند ماه 1344 وزارت اقتصاد ( صنایع و معادن) به كارخانجات صنعتی ایران ناسیونال ( ایران خودرو فعلی) اجازه داده شد درمورد ساخت اتومبیل پیكان اقدام می كند اجازه تأسیس كارخانجات ساخت انواع اتومبیل سواری از نوع چهار سیلندر درتاریخ 20/6/1345 به این شركت داده شد.

شركت فوق سپس بر اساس قراردادی با كارخانه « روتس» انگلستان وابسته به گروه كرایسلر موفق به دریافت مجوز مونتاژ نوعی اتومبیل « هیلمن هانتر» و ساخت آن در ایران به نام پیكان شد. در سال 1346 تأسیسات اتومبیل سازی پیكان با ظرفیت اولیه سالانه تولید 6 هزار دستگاه در سالن تولید پیكان استقرار یافت و پس از افتتاح این سالن در تاریخ 23/2/1346 اولین اتومبیل های سواری با امتیاز ساخت گروه سواری روتس سابق( كرایسلر بریتانیای فعلی) به تولید رسید.

اولین اتومبیلی كه در سال 1346 ساخته شد پیكان بود كه در دو مدل دولوكس و كارلوكس به بازار عرضه می شد در این سال وانت پیكان و تاكسی پیكان هم به آن اضافه شد و در سال 1347 و 1348 علاوه بر این سه نوع پیكان كار هم به بازار عرضه شد و پیكان اتوماتیك نیز در سال 1349 به تولیدات افزوده شد. در سال 1350 و 1351 شش مدل پیكان تولید می شد: دولوكس، وانت، كار، جوانان، تاكسی و اتوماتیك.

خط تولید پیكان 1800 درتاریخ 12/9/1369 توسط ریاست جمهوری كشورمان افتتاح شد با توجه به قدمت طراحی بدنه پیكان و خارج از رده بودن تكنولوژی ساخت آن و نیاز شدید به سرمایه گذاری مجدد برای قالب های بدنه و تجهیزات مورد نیاز ایران خودرو تصمیم گرفت و از سال 1368 پژو 405 را در مدل های GL و GLX تولید كند.

در ادامه مطالعات و اقدامات لازم برای توسعه ساخت داخل، ایران خودرو اقدام به خرید بخشی از ماشین آلات تولیدی شركت تالبوت كرد تا پس از بازسازی و راه اندازی، از آنها برای آموزش تكنولوژی نیروی انسانی، ارتقاء و تحقیق تكنولوژی خودرو سازی و فعالیت فنی مهندسی مربوطه دركارخانجات ایرانی، تولید قطعات یدكی قوای محركه پیكانهای موجود و تولید قطعات یدكی خودروهای آتی استفاد كند.
ساخت مینی بوس

در سال 1344 ساخت و تولید مینی بوس مدل 319 و كومر در مجتمع شمالی شركت آغاز شد یا به بازار آمدن مدل مینی بوس 309 مرسدس بنز دراروپا، در سال 1347 ایران ناسیونال ( ایران خودرو فعلی) تولید مدل قدیمی مینی بوس را تعطیل و مدل 309 جدید را به بازار عرضه كرد.

در سال 1345 خطوط تولید سالن فوق به مدل 309 شاسی بلند 17 نفره تغییر یافت و كماكان تا سال 1356 روزانه در دو شیفت كاری به تولید ادامه داد. پس از انجام تعمیرات و بازسازی خطوط در سال 1365 طراحی و ساخت مدل جدید مینی بوس 508 با ظرفیت 21 نفر درمدل های سقف بلند و معمولی در دستور كار قرار گرفت و خط جدید تعویض اطاق مینی بوس راه اندازی شد. محصول جدید این كارخانه به نام مینی بوس 309 سقف بلند تحت عنوان « سینما سیار» طراحی و در تاریخ 30/6/1369 اولین نمونه آن تولید شد.
ساخت اتوبوس

تولید اتوبوس در این كارخانه، از سال 1342 با ساخت اتوبوس مدل بنز( او. پی) تحت لیسانس مرسدس بنز ظرفیت تولید به 6 دستگاه در روز افزایش یافت. به منظور نوسازی كارخانه اتوبوس سازی و بهره گیری از تكنولوژی پیشرفته و برای افزایش كیفیت و تعداد اتوبوس با استانداردهای جدید از سال 1361 پروژه افزایش تولید اتوبوس زیر نظر سازمان مهندسی ایران خودرو و در سالنی به مساحت 48000 مترمربع آغاز و سپس كار با نظارت سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران ادامه یافت و در اواسط سال 1365 اجرای طرح با مدیریت جدید دوباره زیر نظر ایران خودرو قرار گرفت و در فروردین ماه سال 1367 سالن جدید پروژه افزایش تولید اتوبوس افتتاح و تولید خود را آغاز نمود. هدف این پروژه افزایش تولید اتوبوس روزانه 8 دستگاه در انواع شهری، بین شهری و دولوكس و همچنین تعداد چهار دستگاه شاسی مجهز به نیروی محركه به منظور واگذاری به واحدهای مستقل اطاق سازی بوده است.
كارخانه موتور سازی

كارخانه موتور سازی شركت ایران خودرو با هدف ساخت بدنه موتور و سایر قطعات چدنی و مونتاژ موتور ونیم موتور 1600 و 1725 دو كاربوراتور با مساحت 25917 متر مربع در دو قسمت ماشین شاپ و مونتاژ موتور در سال 1350 تأسیس شد تولید قطعات ششگانه موتور 1600( سیلندر، سر سیلندر، اگزوز، فلایویل، كفی یاتاقان، دنده میل سوپاپ) در كارخانه ریخته گری و تراشكاری، این قطعات و مونتاژ آنها به همراه سایر قطعات دركارخانه ماشین شاپ در مهرماه سال 1353 افتتاح و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی( از سال 1358 تا 1363) با وضعیت مشابه تولید ادامه داشت واز سال ( 1364 تا 1367)عمده فعالیت ها را تولید قطعات دفاعی تشكیل می داد. در اوایل سال 1370، برنامه چهار ساله مجتمع موتور سازی در زمینه ساخت موتور پیكان 1600 به تصویب رسید و زمینه های اجرایی آن فراهم شد.
كارخانه لوازم تكمیلی و تزئینی

این كارخانه با نام كارخانه صندلی سازی در سال 1342 شروع به فعالیت كرد این كارخانه از تاریخ 19/10/1368 به كارخانه تولید لوازم تكمیلی و تزئینی تغییر نام داد و در حال حاضر تحت همین عنوان مشغول به فعالیت است. مراحل این كارخانه عبارتند از اسكلت سازی، رنگ، تودوزی، رویه و مونتاژ رویه با اسكلت صندلی لازم به ذكر است كلیه قطعات تزئینی داخل اتوبوس، مینی بوس، سواری و وانت نیز دراین كارخانه ساخته و همچنین روزانه 140‌دستگاه‌جلو‌داشبورد‌سواری و وانت در این كارخانه تولید می‌شود.



 

ـ نصب كاسه نمد میل لنگ: بعد ازتست سفتی موتور، كاسه نمد میل لنگ را در محل خود نصب می كنند كاسه نمد از خروج روغن داخل سیلندر جلوگیری می كند و حركات دورانی را آب بندی می كند لازم به ذكر است كه كاسه نمد را در سمت جلوی موتور پژو و در قسمتی كه فلایویل قرار گیرد نصب می كنند.

ـ نصب پولكی: پولكی روی بدنه سیلندر قرار می گیرد. این قطعه هنگامی كه فشار داخل سیلندر بالا می رود از محل خود خارج شده و از صدمه دیدن موتور جلوگیری می كند.

ـ نصب پین فلایویل و پین دینام: پین فلایویل و دینام قطعات كوچكی هستند كه در محل مربوط به نصب فلایویل و دینام قرار می گیرند برای هدایت آنها به منظور بستن پیچهایشان.

ـ نصب لوله خروج بخار روغن: این لوله در قسمت پایین سیلندر قرار می گیرد و بخار روغن ایجاد شده در بالای فضای كارتل را به قسمت بالای سیلندر انتقال می دهد تا مجدداً مورد استفاده قرار گیرد.  

ـ نصب پمپ روغن: پمپ روغن یا اویل پمپ روغن موجود دركارتل را به داخل موتور می فرستد و نیروی لازم جهت این كار را زا میل لنگ بدست می آورد. مجموعه اویل پمپ را از پمپ، زنجیر، چرخ دنده و قاب چرخ دنده تشكیل شده است و بعد از نصب اویل پمپ قاب زنجیر بر روی زنجیر نصب می گردد كه از صدمه دیدن زنجیر جلوگیری می كند. پمپ روغن دارای سوپاپ فشار شكن می باشد و هنگامی كه فشار روغن بیش از حد شود سوپاپ آزاد می گردد و فشار را كاهش می دهد.

ـ نصب واتر پمپ: بعد از نصب قاب زنجیر واتر پمپ دركنار آن نصب می گردد كه وظیفه آن انتقال آب به داخل سیلندر است و آب را از رادیاتور دریافت می كند. واتر پمپ نیروی مورد نیاز خود را به وسیله تسمه از میل

لنگ به دست می آورد.

ـ نصب محفظه بخار: محفظه بخار در ابتدای لوله بخار و در داخل سیلندر نصب می شود و وظیفه آن جمع آوری بخار روغن در محفظه كارتل است و سپس هدایت آن به داخل لوله بخار روغن برای استفاده مجدد آن.

ـ نصب كارتل: بعد ازانجام كلیه مراحل ذكر شده تا به اینجا حال نوبت به نصب كارتل می رسد. كارتل محفظه ای است برای جمع آوری و نگهداری روغن و منبع تغذیه اویل پمپ است برای نصب آن ابتدا چسبی مخصوص دور كارتل كشیده می شود سپس روی سیلندر قرار می گیرد و به وسیله تعداد زیادی پیچ محكم می شود همچنین كارتل دارای پیچ تخلیه می باشد كه ر زمان تعویض روغن مورد استفاده قرارمی گیرد.

ـ نصب سنسور ضربه: (Nocked sensor) این سنسور روی بدنه سیلندر موتورهای L3 نصب می شود و حركات و ضربات پیستون را به ECU انتقال می دهد و در صورت غیر عادی بودن حركت پیستونها ECU با دریافت اطلاعات و تجزیه و تحلیل آنها باارسال فرمان تصحیح كننده حركات پیستون را منظم می كند.

ECU‌سیستم‌كنترل‌و‌تنظیم قسمتهای مختلف موتور است و دریافت و‌ارسال

پیغامهای خود را به وسیله سنسورهای موجود در قسمتهای مختلف موتور انجام می دهد. ECU ورودیها و خروجیهایی به شرح زیر دارد:

ورودیها: سنسور هوای ورودی، سنسور ضربه، سنسور دما، سنسور گرم كن، پتانسیومتر دریچه گاز.

خروجیها: پاشش سوخت، شمع، انژكتور كوئل دوبل، استپر موتور

ـ نصب فلایویل: فلایویل دارای دو چرخ دنده است و روی میل لنگ نصب می شود و به اصطلاح جلوی موتور می باشد. چرخ دنده اول فلایویل به نام دنده استارت است و در هنگام استارت موتور این چرخ دنده حركت می كند و دنده های آن ریز است. چرخ دنده دوم دنده های درشت دارد كه این دنده ها با زاویه 6 درجه نسبت به یكدیگر قرار گرفته اند و تعداد آنها 60 عدد است ولی 2 تا از این دنده ها برداشته شده و تعداد آنها را به 58 عدد كاهش داده این عمل به این دلیل است كه با هر یك بار دور زدن فلایویل و گذشتن قسمتی كه دنده ندارد از جلوی سنسور به ECU پیغام داده می شود كه میل لنگ یك دور كامل زده است و با این پیغام دو كار انجام می شود:

1ـ تعیین دور موتور

2ـ موقعیت پیستون مشخص می شود.

ـ نصب دیسك صفحه: دیسك و صفحه روی فلایویل قرار گرفته و محكم می شود وظیفه آن جداسازی نیروی دورانی میل لنگ از گیربكس است به این صورت كه با گرفتن كلاژ به وسیله راننده شفت گیربكس به داخل دیسك و صفحه رفته و صفحه را عقب می كشد و با جدا شدن صفحه از موتور ارتباط میل لنگ و گیربكس قطع شده و امكان عوض كردن دنده به وسیله راننده به وجود می آید.

ـ نصب سر سیلندر: برای نصب سر سیلندر باید وضعیت پیستونها مشخص شود به این صورت كه پیستون 2و3 بالا و پیستون 1و4 پایین قرار گیرد سپس سرسیلندر كه مونتاژ آن ذكر خواهد شد در محل خود روی سیلندر قرار می گیرد.

ـ فیلرگیری: این كار برای تنظیم سوپاپ دود و هوا كه روی سیلندر قرار دارند انجام می شود به این طریق كه در مرحله مونتاژ سرسیلندر روی سوپاپها و زیر استكانی شیم با مبنای 3 قررا می دهند( ضخامت شیم 3 میلیمتر است) شیمها قطعات دایره ای شكلی هستند برای تنظیم حركت سوپاپها سپس درمرحله فیلرگیری ازتیغه های فیلرگیری با شماره های 20 برای سوپاپ هوا و 40 برای سوپاپ دود استفاده می كنند.

روش فیلرگیری: برای فیلرگیری سوپاپ هوا باید جلوی بادامك رو به سمت اپراتور قرار گیرد و اپراتور تیغه شماره 20 را بین بادامك و استكانی قرار می دهند و این تیغه نباید از فاصله بین آنها رد شود ولی ممكن است چند حالت پیش آید: ( اندازه های فیلرگیری پژو برحسب mm است)

1ـ تیغه شماره 20 رد می شود سپس تیغه شماره 25 را امتحان می كنیم اگر از فاصله مذكور رد نشد اصطلاحاً 25 تا اضافه می كنیم یعنی شیمی را انتخاب می كنیم كه ضخامت آن 025/0 بیشتر از ضخامت شیم مبنای 3 است و به همین ترتیب هرچه تیغه های فیلرگیری به سمت عدد بیشتر رود به همان تعداد 25 تا اضافه می كنیم.

2ـ تیغه شماره 20 رد نمی شود پس به سراغ تیغه شماره 15 می رویم اگر رد شد مشكلی نیست ولی اگر شماره 15 رد نشد باید 25 تا كم شود یعنی شیمی با ضخامت 025/0 كمتر از شیم مبنا و سپس به تیغه شماره 10 می رویم و همین اعمال را تكرار می كنیم و به تعداد مورد نیاز شیمها را كاهش ضخامت می دهیم.

ـ نصب لوله روغن: این لوله روی میل سوپاپ نصب می شود و وظیفه آن رساندن روغن به كپه های میل سوپاپ می باشد.

ـ نصب چرخ دنده سر میل سوپاپ: این چرخ دنده به وسیله تسمه به میل لنگ متصل می شود و نیروی لازم را جهت چرخش و به حركت در آوردن سوپاپها را به دست می آورد. به ازای دو دور كامل چرخیدن میل لنگ میل سوپاپ یك دور می چرخد.

ـ نصب چرخ دنده میل لنگ: این چرخ دنده روی میل لنگ قرار گرفته و نیروی لازم برای چرخش پمپ آب و میل سوپاپ را به وسیله تسمه فراهم می كند.

ـ نصب تسمه تایم: این تسمه ارتباط بین میل لنگ، میل سوپاپ و واتر پمپ را ممكن می كند البته وظیفه اصلی این تسمه در تنظیم رابطه بین میل سوپاپ و میل لنگ می باشد و تسمه به وسیله بلبرینگ یا تسمه سفت كن تنظیم می شود اگر تسمه درست بسته نشود موتور روشن نمی گردد و دلیل آن هماهنگ نبودن حركت میل لنگ حركت سوپاپها واحتراق است.

مونتاژ سر سیلندر موتور پیكان:

ابتدا سر سیلندر در wash machin شسته می شود.

ـ نصب سوپاپها: بعد از شستن سر سیلندر سوپاپهای دود و هوا در محل های مخصوص خود قرار می گیرند.

ـ نصب لوله بخاری: لوله بخاری نیز روی سر سیلندر نصب می شود تا گرمای مورد نیاز اتاق ماشین از آن انتقال یابد.

ـ نصب گیت: گیتها از ورود روغن به داخل محفظه احتراق جلوگیری می كند و روی سر سیلندر قرار می گیرد.

ـ نصب فنر و پولك: فنر و پولك را روی سیلندر قرار می دهیم كه بعد ازاتصال به سوپاپ آنرا در جای خود محكم می كنند و با حركت سوپاپ به سمت پایین آنرا به سمت بالا بر می گرداند.

ـ نصب خار: بعد ازنصب خار و پرس كردن فنر سوپاپ در داخل فنر گیر می كند.

ـ نصب ترموستات: ترموستات وظیفه برقراری جریان آب داخل موتور را دارد وهنگامی كه دمای آب داخل سیلندر بالا می رود ترموستات جریان آب را آزاد می كند تا آب خنك وارد سیلندر شود و آب گرم به رادیاتور برگردد.

ـ نصب فشنگی آب: كه دمای آب را نشان می دهد.

ـ ارسال سر سیلندر برای مونتاژ روی سیلندر

خودروهای هیبریدی

خودروهای هیبریدی (Hybrid Vehicles)

خودروهای هیبریدی معمولا تلفیقی از موتور احتراق داخلی خودروهای متداول با باتری و موتور الکتریکی یک خودرو الکتریکی هستند . این تلفیق انتشارات ( گازهای خوروجی ) اندک همراه با توان ، برد عملیاتی و سوخت مصرفی مناسب خودروهای معمول ( گازوئسل وبنزین) را عرضه می کند و این خودروها هرگز نیاز به اتصال به برق ندارند.این انعطاف پذیری ذاتی خودروهای هیبریدی آنها را برای ناوگان حمل و نقل ومصرف شخصی مناسب کرده است خودرو های هیبریدی می توانند سرعت و مسافت بیشتری نسبت به انواعی كه موتورهای درون ساز دارند داشته باشند، با این حسن بزرگ كه شارژباتری هایش هرگز تمام نمی شود بازدهی این خودروهابسیار بالا بوده و میزان تولید آلودگی شان كاهش یافته است. به همین دلیل بسیاری از كارخانه ها از سال 1999 تولید خودروهای هیبریدی را به صورت انبوه آغاز كرده اند.

تاریخچه خودروی هیبریدی

یك مهندس آمریكائی به نام H.Piper در 23 نوامبر 1905 یك ماشین هیبریدی ساخت كه قادر بود در طی 10 ثانیه تا 25 مایل شتاب بگیرد. موتور این خودرو تركیبی از موتور بنزینی و موتور الكتریكی بود كه امروزه به عنوان موتور هیبریدی شناخته می‌شود. Piper در سه سال و نیم بعد، اختراع خود را ثبت نمود؛ اما پیشرفت سریع موتورهای احتراق داخلی با قدرت و گشتاور بالا در آن دوره، همچنین قابلیت استارت بدون هندل آنها  و از همه مهمتر پایین بودن قیمت سوختهای فسیلی و مطرح نبودن آلودگی محیط زیست، سبب عدم توجه به این نوع خودروها شد. در پی بحرانهای نفتی سالهای 1970 دوباره این خودروها مورد توجه قرار گرفتند ولی تا سال 1990 که كار اصولی با مشاركت PNGV (Partnership for a New Generation Vehicle) در آمریكا آغاز گردید، این خودروها به طور جدی پیگیری نشدند.

 امروزه خودروهای هیبریدی مورد توجه كمپانیهای بزرگ جهان قرار گرفته اند كه از آن جمله می‌توان به شركتهایی مانند: تویوتا، هندا، میتسوبیشی، فورد، فیات، جنرال موتورز، دایملر كرایسلر، نیسان و پژو و ... اشاره نمود. توفیق این محصولات به حدی چشمگیر بوده كه از دسامبر سال 1997 تا ابتدای سال 2000 بیش از چهل هزار محصول پریوس كمپانی تویوتا به فروش رسیده است.

خودروهای هیبریدی به وسیله دو منبع انرژی – یک واحد تبدیل انرژی (همچون یک موتور احتراق یا پیل سوختی) و یک وسیله ذخیره انرژی (هم چون باتری هل یا فرا خازن ها)- توان می گیرند . واحد تبدیل انرژی امکان قدرت گرفتن از بنزین ، متانول ، گاز طبیعی فشرده ، هیدروژن یا سوخت های جانشین دیگر را دارد. خودروهای هیبریدی این پتانسیل را دارنئ که 2 تا 3 برابر راندمان بالاتری نسبت به خودروهای متداول داشته باشند. خودروهای هیبریدی می توانند دارای طراحی موازی طراحی سری یا ترکیبی از هر دو باشند. در یک طراحی موازی ، واحد تبدیل انرژی و سیستم محرکه الکتریکی مستقیما به چرخ های خودرو مرتبط شده اند. موتور اصلی برای رانندگی در بزرگراه ها استفاده می شود ، موتور الکتریکی توان اضافی را هنگام پیمودن سر بالایی ها ، شتاب گرفتن و مواقع دیگر که توان بالای خودرو نیاز باشد فراهم می آورد.در یک طراحی سری ، موتور اصلی به یک ژنراتور تولید کننده الکترسیته مرتبط است . الکتریسیته باتری هایی را شارژ می کند که موتور الکتریکی را که به چرخ ها توان می دهد به کار می اندازد. بر خلاف خودروهای الکتریکی ، خودروهای هیبریدی نیازی به اتصال به برق شهر ندارند. در عوض آنها با ترمز واکنشی یا ژنراتور شارژ می شوند.