پروژه کارآفرینی پرورش شتر مرغ

پروژه کارآفرینی پرورش شتر مرغ در 40 صفحه ورد قابل ویرایش

- 1 مقدمه :

پرورش شتر مرغ از سال 1860 در كشور افریقای جنوبی به صورت جدی آ‎غاز گردید و سپس در سایر نقاط دنیا گسترش یافت. امروزه در بسیاری از كشورها پرورش شتر مرغ انجام می شود. كشور ایران هم چند سالی است مبادرت به واردات این پرنده  نموده و در امر پرورش آن گام نهاده است. در طی چند سال گذشته مطالعاتی برروی پارامترهای تولیدی، جوجه كشی، تغذیه و پرورش این پرنده صورت گرفته كه توأم با موفقیت هایی دراین زمینه بوده  است. قابل ذكر است كه تاكنون  در ایران محصولات حاصل از كشتار این پرنده به بازار عرضه نشده است.

 محصولات این پرنده شامل گوشت، چرم، پروسایر محصولات فرعی است. گوشت پرنده قرمز بوده و از خواص آن می توان پایین بودن میزان چربی، كلسترول، تردی خاص و بالا بودن میزان پروتئین را نام برد. چرم این پرنده چرمی با ظاهری زیباست و درساخت انواع محصولات چرمی به كار می رود. نوع دیگر چرم  حاصل از پوست ناحیه ساق پای شترمرغ است كه از صفحات فلسی، مانند پوست مارمولك تشكیل شده و در ساخت محصولات چرمی و به خصوص پوتین گاو چران ها استفاده می شود.پرهای شتر مرغ در ساخت انواع گردگیرها استفاده می شود و خاصیت گردگیری بالایی دارد.

 

 

1 – 2 نام کامل طرح و محل اجرای آن :

پرورش شتر مرغ  

 

محل اجزا :

 

 

1 – 3 – مشخصات متقاضیان :

 

 

1 – 4 – دلایل انتخاب طرح :

رواج استفاده از فراورده های شتر مرغ در کشور های مختلف و ایران یکی از دلایلی است که پرورش این حیوان را بعنوان طرح خود انتخاب کردم ، شترمرغ یکی از حیواناتی است که از تمامی قسمت آن می توان استفاده کرد و به همین دلیل سود سرشاری را نسیب پرورش دهنده می نماید .

 

 

 

1 – 5 میزان مفید بودن طرح برای جامعه :

دامداری و دامپروری یکی از مشاغل همیشگی انسان بوده است ، پرورش حیواناتی برای استفاده از آنها جهت بهتر زیستن همیشهدر تاریخ بشر بوده است ، شتر مرغ همانگونه که در قسمت قبل به آن اشاره شد یکی از حیواناتی است که از تمامی قسمت های آن در قسمت های مختلف استفاده می شود ، گوشت ، پوست ، فضولات و سایر قسمت های این حیوان در صنایع مختلف کاربرد های گوناگونی دارند .

 

1 – 6  - وضعیت و میزان اشتغالزایی :

میزان اشتغالزایی این طرح 12  نفر است

 

تاریخچه و سابقه مختصر طرح :

پرورش شتر مرغ از سال 1860 در كشور افریقای جنوبی به صورت جدی آ‎غاز گردید و سپس در سایر نقاط دنیا گسترش یافت. امروزه در بسیاری از كشورها پرورش شتر مرغ انجام می شود. كشور ایران هم چند سالی است مبادرت به واردات این پرنده  نموده و در امر پرورش آن گام نهاده است. در طی چند سال گذشته مطالعاتی برروی پارامترهای تولیدی، جوجه كشی، تغذیه و پرورش این پرنده صورت گرفته كه توأم با موفقیت هایی دراین زمینه بوده  است. قابل ذكر است كه تاكنون  در ایران محصولات حاصل از كشتار این پرنده به بازار عرضه نشده است.

 محصولات این پرنده شامل گوشت، چرم، پروسایر محصولات فرعی است. گوشت پرنده قرمز بوده و از خواص آن می توان پایین بودن میزان چربی، كلسترول، تردی خاص و بالا بودن میزان پروتئین را نام برد. چرم این پرنده چرمی با ظاهری زیباست و درساخت انواع محصولات چرمی به كار می رود. نوع دیگر چرم  حاصل از پوست ناحیه ساق پای شترمرغ است كه از صفحات فلسی، مانند پوست مارمولك تشكیل شده و در ساخت محصولات چرمی و به خصوص پوتین گاو چران ها استفاده می شود.پرهای شتر مرغ در ساخت انواع گردگیرها استفاده می شود و خاصیت گردگیری بالایی دارد.

همچنین ازپرشتر مرغ در تزیین علم در مراسم مذهبی، ساخت انواع كلاه ها و شال گردن ها استفاده می شود. سایر محصولات فرعی این پرنده شامل پوسته تخم می باشد كه از تخم های بی نطفه در زمان جوجه كشی به دست می آید. برروی این تخم ها كارهای هنری از جمله نقاشی و حكاكی صورت گرفته و با قیمت های گزافی به فروش می رسند. به طور كلی از كلیه اجزای این پرنده استفاده می شود. شترمرغ در سن 10 تا 14 ماهگی كشتار می گردد و در این سن حدود 100 تا 120 كیلوگرم وزن دارد. گوشت حاصل از این پرنده بیشتر از قسمت ران می باشد كه در حدود 30 تا 35 كیلوگرم است. همچنین پوستی به مساحت 3/1 تا 5/1 متر مربع استحصال می گردد.

وضعیت مختصر اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی محل اجرای طرح :

محل انتخاب شده برای اجرای طرح بدلیل وجود چند مرکز پرورش شتر مرغ در آن منطقه دارای وضعیت مناسبی میباشد و بدلیل موقعیت روستایی منطقه مناسب برای تاسیس شتر مرغ  میباشد ، دسترسی به مواد مورد نیاز برای پرورش  و همچنین فاصله مناسب با شهر یکی دیگر از فاکتور های مناسب محل اجرای طرح می باشد .

 

مراحل انجام كار :

پرورش مولدین

شتر مرغ در سن 2 تا 3 سالگی به بلوغ جنسی می رسد و تا مدت زیادی بارور باقی می ماند. پرنده نر در زمان بلوغ به رنگ سیاه با پرو بال سفید رنگ و شتر مرغ ماده به رنگ قهوه ای تا خاكستری است. بارزترین نشانه در شتر مرغ نر، قرمزی رنگ ساق پا ، نوك و اطراف چشم است كه ارتباط مستقیمی با قدرت جنسی نر دارد. هرچه این  قرمزی بیشتر باشد پرنده از قدرت نرینگی بیشتری برخوردار است.

شتر مرغ نرو ماده به صورت جفت تا دسته های چند تایی و نیز به صورت گله نگهداری می شوند. این تركیبات بسته به میزان زمین موجود و امكانات، قدرت جنسی نرها و اهداف اصلاح نژادی متفاوت می باشد. هیچ استاندارد خاصی در این رابطه وجود ندارد و مدیر مزرعه با شناسایی پرندگان و اهداف مورد نظر روش مناسب را انتخاب می نماید. شتر مرغ ها در سال درحدود 6 تا 8 ماه تخمگذاری نموده و بقیه سال را استراحت می كنند. در ایران این زمان از حدود بهمن ماه آغاز گشته و تا آبان ماه ادامه دارد.

 

از یك صنعت پوست ساز تا یك صنعت پول ساز

این صنعت می كوشد تا از یك حالت پوست ساز به حالت صنعتی پولساز درآید: صنعتی حرفه ای به منظور تولید دامهایی كه گوشتی با كیفیت بالا دارند، آنطور كه مطلوب نظر مصرف كنندگان است. اغلب افراد صاحب نظر در این مورد توافق دارند كه در صورت حصول پرندگانی با گوشت بیشتر از 40 كیلوگرم، این صنعت از نظر تجاری برای تولید كنندگان به صرفه خواهد بود. اگر چه سایرین هنوز بر تلاشهای خود در جهت حفظ همان وضعیت صنعت پوست ساز كه بر پایه پرورش پرندگانی با كیفیت پایین گوشت و همان روشهای قدیمی پرورش می باشد، اصرار می ورزند. این افراد معتقدند كه این وضعیت باعث حفظ ارزش تجاری پوست می شود و تنها راه پرورش تجاری شترمرغ می باشد كه البته این نظریه عامل پس رفت صنعت شترمرغ می باشد.

 

واریانس بزرگ وزن ماهیچه / لاشه – مشكلات فرآیند

فرآیند کنندگان برنامه خاصی بر اساس میزان آگاهی از تعداد پرندگانی كه به منظور كشتار كنار گذاشته شده اند و یا می توانند در هر روز كشتار شوند، دارند. دامنه وزن لاشه ها، كل محصول گوشت و نیز وزن ماهیچه های هر قطعه از بدترین حالت متوسط 16 كیلوگرم تا میانگین 50 كیلوگرم گوشت در شترمرغهای 12 ماهه تغییر می كند. این دامنه 34 كیلوگرمی 300% واریانس ازتولید پایین تا پرندگانی با تولید بالا ایجاد می كند. گوشت حاصل از پرندگان كوچك جثه عموما در درجه دوم به نسبت گوشت پرندگان بزرگتر قرار دارند.

شكل 1 مربوط به ركوردهایی می باشد كه بدترین و بهترین و نیز پرندگان متوسط را در طی یك فرآیند 18 ماهه نشان میدهد. آنچه در نگاه اول از شكل 1 به نظر می رسد این است كه برای فرآیند كنندگان خرید و پرداخت هزینه به تولید كنندگان هنگامی كه سیستم پرداخت به ازای هر قطعه پرنده باشد (یعنی تمامی پرندگان قیمت یكسانی داشته باشند)، به صرفه نیست.